Terug naar inspiratiemail / Archief

Dit weekend is het Pasen: het feest van de Opstanding waarbij we herdenken dat Jesus is gekruisigd en herrezen uit de dood.

Ik kwam laatst in een rouwadvertentie de tekst tegen dat het leven bestaat uit 'regelmatig gekruisigd worden en sterven aan het leven om dan toch - gesterkt door deze ervaringen - weer op te staan en verder te gaan, totdat je definitief sterft en het leven laat' .
Hans Stolp spreekt van "sterven aan het leven om geboren te worden in de Geest'. Het doet me denken aan de titel van mijn eindscriptie voor de opleiding Tuintherapie die ik 'crisis als kans' heb genoemd.
Ik denk dat bovenstaande voor ons allemaal geldt en dat het met name de uitdagingen en "crisissen" in ons leven zijn die ons doen groeien en verder brengen op ons pad van persoonlijke ontwikkeling.

Als je kijkt naar je eigen leven, in welke situaties was bovenstaande ook voor jou van toepassing?

Op dit moment staan we in de jaarcyclus aan een nieuw begin. Het nieuwe astrologische jaar begint met het dierenteken Ram (vanaf 20 maart): de pagina's van het nieuwe jaarboek zijn nog blanco, klaar om gevuld te worden; het nieuwe wil geboren worden!

  

nog in de knop, het nieuwe wil geboren worden....

Uitzonderlijk voor de start van deze Lente is dat precies op deze datum de Zonsverduistering plaatsvond. Een Eclips is een bewustzijnsimpuls waardoor onbewuste (heftige) zaken die onderhuids spelen sterker dan ooit aan het daglicht kunnen komen, met de bedoeling om getransformeerd te worden (astrologische nieuwsbrief Han van Straaten). Blijkbaar zit ik 'op schema' want ik heb dit aan den lijve ervaren afgelopen periode.

Ik voel me nu bezig met opstaan uit een 'figuurlijke dood'....
De hele maand februari ben ik geveld geweest door de heftige griep die heerste en ook emotioneel gebeurde er van alles aan hele heftige dingen en werd ik geraakt in oude angsten en pijnen die ondermeer veel boosheid en stress opriepen.

Opnieuw werd voor mij heel duidelijk 'dat we de dingen niet zien zoals ze zijn, maar zoals we zélf zijn!'. Dé objectieve Waarheid bestaat niet en is voor iedereen anders, afhankelijk van met welke ervaringsbril (en/óf verwachtingen) je naar anderen en de wereld om je heen kijkt.
Voor mij persoonlijk blijft daarbij altijd de belangrijke vraag wat er in JOU gespiegeld/getriggerd wordt door situaties of mensen uit de buitenwereld die je raken: wat zegt dat over jóu? Welk aandeel heb je daar zelf in? Niets overkomt je "zomaar" is mijn ervaring.

Waarin ben jij heftig geraakt in de afgelopen tijd en wat werd er hierbij van jouzelf gespiegeld?

Voor veel mensen is het contact met de Natuur zo helend omdat de Natuur niet oordeelt, je niet de les leest en niet vindt dat je anders hoeft te zijn dan je bent. De Natuur is! En daarin kun je zelf ook ZIJN, met álles wat er is in en om je heen. De Natuur is onvoorwaardelijk net als Liefde met een Hoofdletter dat is. 

  

lentespiegelingen....

Problemen in relaties met anderen zijn 9 van de 10x communicatieproblemen. Leek het eerder dat je elkaar prima verstond, ineens kan het lijken alsof je een andere taal spreekt.
De communicatie van het Hart is echter universeel en kent geen woorden. Dan gaat het om contact van Hart tot Hart en van Ziel tot Ziel, voorbij alle persoonlijke ver-schillen en ge-schillen, voorbij alle verhálen.

Oók met de Natuur en met dieren kun je communiceren, een woordeloos gesprek op Zielsnivo vanuit het besef/de ervaring dat alles één is en afscheiding niet bestaat. Dat is vooral iets wat wij mensen ervaren of ervan maken.

Communiceren is vooral 'luisteren' las ik laatst in een oude Happinez: je hoort de stille stem van de Natuur niet als je niet luistert, je hoort de stem van "God" (of je Ziel) niet als je niet luistert, maar je hoort óók de stem van de ander niet als je niet echt luistert. Daarom vind ik zelf onderstaand gedicht zo mooi:

LUISTEREN

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
of oplossingen aan te dragen
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen
waarom ik iets zo niet moet voelen zoals ik het voel
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen
om mijn problemen op te lossen
dan laat je mij in de steek
hoe vreemd dat ook mag lijken.

Misschien is dat de reden waarom
voor sommige mensen bidden werkt
omdat God niets terug zegt
geen adviezen geeft
en geen oordelen heeft
of probeert om dingen voor je te regelen.
Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop
dat je er zelf wel uitkomt.

Dus, alsjeblieft
luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten, wacht dan even
en ik beloof je dat ik op mijn beurt
naar jou zal luisteren!

'Loving each other', Leo Buscaglia

met een liefdevolle en luisterende Paasgroet,
Mirjam

NB In de volgende nieuwsbrief zal er weer aandacht zijn voor de aktiviteiten van Spiegeling komende tijd.